نمسلغتنامه دهخدانمس . [ ن َ ] (ع مص ) راز گفتن . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). راز گفتن با کسی . (تاج المصادر بیهقی ). || پنهان داشتن راز. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از زوزنی ). پوشیدن راز. (تاج المصادر بیهقی ).
نمسلغتنامه دهخدانمس . [ ن َ م َ ] (ع مص ) تباه شدن روغن . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). گنده شدن روغن . (زوزنی ). بادغد شدن روغن . باد کشیدن روغن . تند شدن و تیز شدن روغن . (یادداشت مؤلف ).
نمسلغتنامه دهخدانمس . [ ن ِ ] (ع اِ) راسو. (فرهنگ فارسی معین ). قسمی راسو. (ناظم الاطباء). جانورکی است به مصر که اژدر را کشد. (منتهی الارب ). چیزی است که ثعبان را بگزد و بکشد. (السامی ). ایخنومن و آن قسمی راسوست و در مصر بسیار باشد و در نزدقبطیان قدیم حرمتی دینی داشت ، چه خزندگان چون مار وجز
نمشلغتنامه دهخدانمش . [ ن َ ] (اِ) مکر. حیله . دغابازی . (برهان قاطع) (انجمن آرا) (جهانگیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). فریب . (ناظم الاطباء) : به کردار چشم غزالان دو چمش همه سحر و شوخی همه رنگ و نمش . شمسی (یوسف و زلیخا).|| یک ن
نمشلغتنامه دهخدانمش . [ ن َ ] (ع اِ) خطهای کف دست و پیشانی . (منتهی الارب ). || نقطه که بر ناخن افتد. (مهذب الاسماء). سپیدی که برناخن پدید آید و برطرف شود. (از متن اللغة). || دروغ . کذب . (فرهنگ فارسی معین ). || (اِمص ) سخن چینی . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین
نمصلغتنامه دهخدانمص . [ ن َ ] (ع مص ) موی برچیدن . (منتهی الارب ). مو چیدن . (غیاث اللغات ). موی به رشته از روی برکندن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). برکندن موی را. (از ناظم الاطباء). نتف . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). بند انداختن . هفه کردن .
نمشلغتنامه دهخدانمش . [ ن َ م َ ] (ع اِ) خجک های سپید و سیاه ، یا نقطه های پوست گاو و جز آن ، مخالف رنگ آن . (منتهی الارب ). نقطه های سفید و سیاه و صورت های سیاه و سفید را گویند. (جهانگیری ). نقطه های سپید و سیاه و گفته اند لکه هائی که بر پوست پدید آید به خلاف رنگ پوست . (از اقرب الموارد). م
نمسکلغتنامه دهخدانمسک . [ ن ُ ] (اِ) جانوری است که آن را راسو گویند. (انجمن آرای ناصری ). رجوع به نمس شود.
انمسلغتنامه دهخداانمس . [ اَ م َ ] (ع ص ) تیره . ج ، نُمس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
نمسکلغتنامه دهخدانمسک . [ ن ُ ] (اِ) جانوری است که آن را راسو گویند. (انجمن آرای ناصری ). رجوع به نمس شود.
انمسلغتنامه دهخداانمس . [ اَ م َ ] (ع ص ) تیره . ج ، نُمس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
تنمسلغتنامه دهخداتنمس . [ ت َ ن َم ْ م ُ ] (ع مص ) پنهان شدن در خانه ٔ صیاد. (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). || آمیخته و بهم شدن کار. (از اقرب الموارد).
