ورکشیدنلغتنامه دهخداورکشیدن . [ وَ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) (در تداول عامیانه ) به سوی بالا برآوردن پاشنه ٔ خوابیده ٔ کفش را.
گیوهفرهنگ فارسی معین(وِ) (اِ.) نوعی کفش که رویة آن از نخ یا ابریشم بافته می شود. ؛ ~ها را ورکشیدن کنایه از: تصمیم به رفتن گرفتن و آمادة حرکت شدن .
ولغتنامه دهخداو. (حرف ) حرف بیست و ششم از حروف هجاء عرب و سی ام از الفبای فارسی و ششم از الفبای ابجدی و نام آن «واو» است و در حساب جُمّل آن را به شش دارند. در تجوید واو از حروف مصمته است . رجوع به مصمته شود. و نیز از حروف یرملون محسوب است . رجوع به یرملون شود. و نیز از حروف هوائیه و جوفیه
دورکشیدنلغتنامه دهخدادورکشیدن . [ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) به درازا کشیدن . طول کشیدن . طول یافتن . زمانی دیر ادامه یافتن . دیرزمانی ادامه داشتن . (از یادداشت مؤلف ) : ابومطیع... به درگاه آمده بود و وی بماند به جانب خانه نرفت چه شب دور ک
