چارابرولغتنامه دهخداچارابرو. [ اَ ] (ص مرکب ) نوخط که پشت لب او بحد موی ابرو برآمده است . آنکه خط پشت لب او دمیده است . شاهدی که خط بر پشت لب دارد. کنایه از معشوق نوخط. (آنندراج ). امردی که تازه بروت وی سبز شده باشد. (ناظم الاطباء) : عشق افزون می شود چون حسن میگردد زی
چارابروفرهنگ فارسی عمیدنوجوانی که تازه پشت لبش موی درآورده؛ نوخط؛ جوان زیبا که در پشت لب او بهاندازۀ ابرو موی درآمده است: ◻︎ بلاست عاشقی نوخطان چارابرو / ز چار موجهٴ دریا نجات ممکن نیست (صائب: لغتنامه: چارابرو).
چارابرو شدنلغتنامه دهخداچارابرو شدن . [ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) دمیدن موی بر پشت لب . رجوع به چار ابرو شود.
چاربرگلغتنامه دهخداچاربرگ . [ ب َ ] (اِ مرکب ) چاربرگ مختلف در بازی آس . چهار ورق مختلف بازی ، (تک خال و شاه و بی بی و سرباز).
چاربرگلغتنامه دهخداچاربرگ . [ ب َ ] (اِ مرکب ) نام گلی است . (آنندراج ). || لاله ٔ کوهی . (آنندراج ).
چاربرگیلغتنامه دهخداچاربرگی . [ ب َ ] (ص نسبی مرکب ) اصطلاح قمار. آنکه در بازی آس چهار برگ مختلف در دست دارد.
چاربریلغتنامه دهخداچاربری . [ ب َ ] (اِخ ) شاخه ای از ایل بختیاری منسوب به طایفه ٔ «آسترکی » که شعبه ای از هفت لنگ بختیاری است . (جغرافی سیاسی کیهان ).
چارابرو شدنلغتنامه دهخداچارابرو شدن . [ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) دمیدن موی بر پشت لب . رجوع به چار ابرو شود.
چهارابرولغتنامه دهخداچهارابرو. [ چ َ / چ ِ اَ ] (ص مرکب ) شاهدی که خط پشت لب وی دمیده باشد || یک قسم از قلندران که موهای ریش و بروت و ابرو را میتراشند. رجوع به چارابرو شود. || (اِخ ) صفتی برای بهمن ذوالحاجب . بهمن جادویه . بهمن چارابرو.
چهارابرو شدنلغتنامه دهخداچهارابرو شدن . [ چ َ / چ ِ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) دمیدن موی بر پشت لب . رجوع به چارابرو و چهارابرو شود.
چارابرو شدنلغتنامه دهخداچارابرو شدن . [ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) دمیدن موی بر پشت لب . رجوع به چار ابرو شود.