کنسرتولغتنامه دهخداکنسرتو. [ ک ُ س ِ ت ُ ] (ایتالیائی ، اِ) همراهی یک یا دو یا سه ساز که وظیفه ٔ اصلی را عهده دارند با ارکستر سمفونیک . کنسرتو با سمفونی فرقی چندان ندارد و دارای همان شکل سونات است . سازهایی که اکنون معمولاً در کنسرتو وظیفه ٔ تک نواز را به عهده می گیرند عبارتند از پیانو، ویولن ،
کنسرتوconcertoواژههای مصوب فرهنگستانیکی از انواع موسیقی که برای اجرای تکنوازی با همراهی سازگان تصنیف میشود
کنسرتوی کُرالchorale concertoواژههای مصوب فرهنگستانتنظیم یک کُرال برای ساز و آواز به سبک موسیقی قرن هفدهم ایتالیا
پیانوی کنسرتیgrand piano (it.)واژههای مصوب فرهنگستانپیانویی بزرگ به شکل بال پرنده که در آن صفحۀ سیمها افقی قرار گرفته است
کنسرتوی کُرالchorale concertoواژههای مصوب فرهنگستانتنظیم یک کُرال برای ساز و آواز به سبک موسیقی قرن هفدهم ایتالیا
قطعۀ موسیقیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مادۀ آلی ی، سروده، اثر، اپوس، کار، همراهی، آلبوم، آهنگ، متن ترانه ◄ موسیقی آوازی▼ سونات، اورتور، واریاسیون، سمفونی، کنسرتو، کنسرتو گروسو، کانتاتا، اپرا اینترلود، راپسودی، سویت، سرناد، کوارتت، فوگ مارش، موسیقی رقص، والس، تانگو، پولکا ناله
فیناللغتنامه دهخدافینال . (فرانسوی ، ص ) در زبان فرانسه به معنی نهائی و آخری است . || (اِ) آخرین مسابقه ٔ ورزشی . || آخرین قسمت از سه یا چهار قسمت سونات ، سنفنی ، کنسرتو. مقابل اوورتور. (فرهنگ فارسی معین ).
درنگ 1fermata (it.), hold 2, pause 1واژههای مصوب فرهنگستاننشانهای در نگارش موسیقی که 1. با قرار گرفتن در بالای یک سکوت یا نت، نشانگر دیرش بیش از حد معمول آن است؛ 2. نمایانگر محل ورود تکنواز کنسرتو در اجرای پیشفرود است؛ 3. با قرار گرفتن در بالای خط یا دولاخطِ میزان نمایانگر پایان یک برش یا عبارت است
کنسرتوی کُرالchorale concertoواژههای مصوب فرهنگستانتنظیم یک کُرال برای ساز و آواز به سبک موسیقی قرن هفدهم ایتالیا