آب خوردنلغتنامه دهخداآب خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) آشامیدن آب : هرچند خلنده ست چو همسایه ٔ خرماست بر شاخ چو خرماش همی آب خورَد خار. ناصرخسرو.- در یک آب خوردن ؛ در لحظه
آب خوردنفرهنگ انتشارات معین(خُ دَ)(مص ل .)1 - آب نوشیدن ، آشامیدن آب . 2 - (کن .) سرچشمه گرفتن ، ناشی شدن . 3 - هزینه برداشتن ، خرج برداشتن .
بقلم آب خوردنلغتنامه دهخدابقلم آب خوردن . [ ب ِ ق َ ل َ خوَر/ خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از آب بسیار خوردن است . (آنندراج ) : قانع بدستبوس شدن زآن جهان حُسن از بحر تشنه را بقلم آب خوردن
