آب دهانگویش اصفهانی تکیه ای: owdehon طاری: gerez طامه ای: owzever طرقی: qeliz/ ov-e en/ töf کشه ای: ov-e en نطنزی: owdohon
آب دهانلغتنامه دهخداآب دهان . [ ب ِ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بزاق . بصاق . خیو. تفو. خدو.- امثال :آب دهان برای چیزی رفتن ؛ خواهان و آرزومند آن بودن .
آب دهانگویش خلخالاَسکِستانی: tu دِروی: tu شالی: čâf کَجَلی: tu کَرنَقی: vələsk کَرینی: čâf کُلوری: čâf گیلَوانی: čâf لِردی: čâf
آب دهانگویش کرمانشاهکلهری: leyar گورانی: lar سنجابی: ler کولیایی: ler زنگنه‌ای: lerg جلالوندی: lerg زوله‌ای: le:r کاکاوندی: le:r هوزمانوندی: le:r
آبدهانلغتنامه دهخداآبدهان . [ دَ ] (ص مرکب ) آنکه سِر نگاه نتواند داشت : آبدهانی است که سخن نگاه نتواند داشت . (نفثةالمصدور، در صفت قلم ).