لغتنامه دهخدا
حجل . [ ح َ ج َ ] (اِخ ) ابن آثال . یکی از یاران علی در روز صفین . خوندمیر گوید: از سپاه ظفرمآب شخصی موسوم به حجل بن آثال قدم در میدان قتال نهاد و مبارز طلبید و از لشکر شام آثال (پدر حجل ) نادانسته در برابر آمده ، پدر و پسر در هم آویختند و آثال کمر حجل را گرفته ... هر دو پهلو