آخر کارلغتنامه دهخداآخر کار. [ خ ِ رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) انتها و عاقبت و نهایت امر. آخرالامر.
نگرستنفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= نگریستن: ◻︎ منگر اندر بتان که آخر کار / نگرستن گرستن آرد بار (سنائی: ۱۲۵).