آرمان

آرمان

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: ārmān) آرزو ، حسرت ، کمال مطلوب ، مراد و خواسته ؛ تصوراتی که برای ساختن جنبه‌های گوناگون زندگیِ مطلوب در ذهن انسان هاست ، آنچه باید باشد و به آن می‌اندیشیم .

آرمان

واژگان مترادف و متضاد

۱. ایده، ایدهآل، شعار، مرام، هدف ۲. نصبالعین ۳. آرزو، امید ۴. اندوه، حسرت، غم

آرمان

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) ‹ارمان› 'ārmān ۱. آرزو.۲. امید.۳. آرزوی بزرگ.۴. حسرت.⟨ آرمان خوردن: (مصدر لازم) حسرت خوردن؛ حسرت بردن.

ideal 1

آرمان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[هنرهای تجسمی] ادراک هنری هنرمند که کامل‌تر از اثر هنری اوست و از اندیشۀ خود هنرمند سرچشمه گرفته است

آرمان

فرهنگ فارسی معین

( اِ.) 1 - آرزو، امید. 2 - حسرت ، اندوه . 3 - اصل .

آرمان

لغت‌نامه دهخدا

آرمان . (اِ) حسرت . لهف . دریغ. اندوه . (مجمل اللغة). اَرمان .- آرمان خوردن ؛ حسرت بردن . || آرزو. اَمَل : هر حوائج را که بودش آرمان راست کردی میر شهری رایگان . مولوی .از فراقت روز و شب عشاق را هست الامان هرکه دیدار تو بیند نیستش هیچ آرمان . خواجوی ...

آرمان

لغت‌نامه دهخدا

آرمان . (اِخ ) نامی از نامهای مردان : چو کردوی شاپور و چون اندیان سپهدار ارمینیه وْ آرمان نشستند با شاه ایران برازبزرگان فرزانه ٔ رزم ساز.فردوسی .

ارمان

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی] 'armān = آرمان: ◻︎ نه امّید آن کایچ بهتر شوی تو / نه ارمان آن کِه‌م تو دل نگسلانی (منوچهری: ۱۳۸).

SimCom

اِرمان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[شنوایی‌‌شناسی] ← ارتباط هم‌زمان

ارمان

لغت‌نامه دهخدا

ارمان . [ اَ ] (اِ) آرزو. (جهانگیری ) (برهان ). اَمَل . || حسرت . (جهانگیری ) (برهان ) (اوبهی ): ارمان حسرت خوردن بود. (صحاح الفرس ). || امید. رَجاء : نه امّید آن کایچ بهتر شوی تونه ارمان آن کم تو دل نگسلانی . منوچهری . || رنج . (فرهنگ اسدی ). رنج بر...

ارمان

لغت‌نامه دهخدا

ارمان . [ اَ ] (اِ) نوعی از دارو باشد که بوی آن ببوی قرفه ماند و بیخ دندان را سخت کند. (برهان ). و رجوع به ارمال و ارماک و ارمالک شود.

ارمان

لغت‌نامه دهخدا

ارمان . [ اِ ] (اِ) هر چیز که آن بعاریت باشد. (برهان ).

ارمان

لغت‌نامه دهخدا

ارمان . [ اِ ] (اِخ ) یکی از خاورشناسان که به اسلوب علمی در باب مصر و زندگانی مصریان تصنیفی کرده است و مساعی او و مَسپِروموجب تربیت جوانان شد که خدمات بزرگ بتاریخ مشرق قدیم موافق منابع جدیده کردند. (ایران باستان ص 61).

ارمان

لغت‌نامه دهخدا

ارمان . [ اِ ] (اِخ ) نام شهر و مدینه ای . (برهان ). سرزمینی است در توران . [ شهرکیست ] از کشانی ، به ماوراءالنهر. (حدود العالم ). خان ارمان : که افراسیاب اندر ارمان زمین دو سالار کرد از بزرگان گزین . فردوسی .که بیژن ندارد به ارمان رهی . فردوسی .ز شه...