آزمایشگاهلغتنامه دهخداآزمایشگاه . [ زْ / زِ ی ِ ] (اِ مرکب ) جای آزمایش . مورد آزمایش . محل امتحان .
آزمایشگاهفرهنگ فارسی عمیدجایی که در آن آزمایشهای علمی و فنی به عمل آورند و ادوات آزمایش در آنجا فراهم باشد؛ لابراتوار.
آزمایشگاهفرهنگ فارسی معین( ~.) (اِمر.) 1 - محلی مجهز به وسایل لازم برای انجام تجارب علمی به وسیلة متخصصان یا دانشجویان . لابراتوار. 2 - محلی برای آزمایش ، محل تجربه کردن .
تشخیص آزمایشگاهیlaboratory diagnosisواژههای مصوب فرهنگستانتشخیص حاصل از بررسیهای شیمیایی و میکروسکوپی و ایمنیشناختی و آسیبشناختی خون و ترشحات و بافتها
اقتصاد آزمایشگاهیlaboratory economics, laboratory experiment economicsواژههای مصوب فرهنگستانایجاد محیط مقیاسکوچک در آزمایشگاه برای انجام آزمایشهای اقتصادی واپایششده بهمنظور حصول اطمینان از سنجش دقیق و مناسب تأثیرات مدلهای آزمایشی
شنواییشناسی آزمایشگاهیexperimental audiologyواژههای مصوب فرهنگستانشاخهای از شنواییشناسی که به بررسی آزمایشگاهی دستگاه شنوایی و کارکرد آن در انسان و حیوانات میپردازد