استونهلغتنامه دهخدااستونه . [ اُ ن َ ] (اِخ ) لقبی از القاب ایرانی : احمدبن محمد دینوری مکنی به ابوالعباس و ملقب به استونه .
آستانهلغتنامه دهخداآستانه . [ ن َ ] (اِخ ) نام محلی در راه لاهیجان و رشت میان بازگوراب و گورکا، در 561400گزی طهران . مشهد سیّد جلال الدین اشرف بن موسی الکاظم . || نام قریه ای بدامغان دارای معدن ذغال سنگ .
آستانهلغتنامه دهخداآستانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) آستان . حضرت . جناب . عتبه . ساحت . وصید. فناء. درگاه . کریاس . سدّه . گذرگاه . کفش کن . اَستانه : بهشت آئین سرائی را بپرداخت ز هرگونه در او تمثالها ساخت ز عود و چندن او را آستان
استونهلغتنامه دهخدااستونه . [ اُ ن َ ] (اِخ ) لقبی از القاب ایرانی : احمدبن محمد دینوری مکنی به ابوالعباس و ملقب به استونه .