حسنالغتنامه دهخداحسنا. [ ح ُ ] (ع ص ) مؤنث حسن . حسنی : بحق اسماء حسنا و علامتهای بزرگ او.... بیعت فرمانبریست . (تاریخ بیهقی ص 316).
حسناءلغتنامه دهخداحسناء. [ ح َ] (ع ص ) زیبا (زن ...). زن جمیله . (غیاث ). تأنیث حسن . زن خوب . رجوع به نجیب شود. ج ، حِسان : گردان بسان کفچه ای گردن بسان خفجه ای و اندر شکمشان بچه ای حسناء مثل الجاریه . منوچهری .زهری عسل نوش عجوزه
حسینالغتنامه دهخداحسینا. [ ح ُ س َ ] (اِخ ) دهی است از بخش مینودشت شهرستان گرگان . 19هزارگزی جنوب خاوری مینودشت . کوهستانی . معتدل . سکنه 50 تن . زبان فارسی ، ترکمنی . آب از چشمه سار. محصول آنجا غلات ، لبنیات ، ابریشم . شغل اه