لغتنامه دهخدا
شول . [ ش َ ] (ع اِ) آب اندک و باقیمانده دربن مشک و جز آن . (منتهی الارب ). ج ، اشوال . (از اقرب الموارد). باقی آب در جوی . (مهذب الاسماء). || (ص ) مرد سبک و چالاک در هر کار. (منتهی الارب ). مرد سبک . خفیف . (از اقرب الموارد). || سبک از هر چیزی . ج ، اشوال . || (ص ، اِ) ج ِ ش
