آغوز

آغوز

لغت‌نامه دهخدا

آغوز. (اِ) نام درختی است جنگلی که از چوب آن میز و صندلی و مانند آن سازند و در جنگلهای ایران بسیار است .

آغوز

لغت‌نامه دهخدا

آغوز. [ غو / غُزْ ] (اِ) آغُز. شیرِ ماده ٔ نوزائیده . ماک . شیرماک . پَله . پَلّه . فَله . فَلّه . فُرش . فُرشه . زِهَک . گورماست . لبا. کنف .- مثل آغوز ؛ ماستی ستبر.

colostrum

آغوز

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[تغذیه] شیری که در چند روز اول پس از زایمان از غدد شیر ترشح می‌شود

آغوز

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) ‹آغُز› 'āqu(o)z شیر غلیظ و زردرنگ چهارپایان اهلی که پس از زایمان آن‌ها تا سه روز دوشیده می‌شود؛ شیرماک؛ فله؛ شمه؛ فرشه؛ زهک.

آغوز

فرهنگ فارسی معین

( اِ.)اولین شیری که یک ماده به نوزادش دهد؛ ماک ، شیر ماک .

آغوز

لهجه و گویش مازنی

aaghooz گردو

آغوز

لهجه و گویش اصفهانی

تکیه ای: âquz طاری: âqüz طامه ای: âquz طرقی: âquz کشه ای: âquz نطنزی: âquz

آغوز

لهجه و گویش تهرانی

شیر حیوان تازه زا،شیر مادر تازه زا،سرشیر

آغوز

دیکشنری فارسی به انگلیسی

colostrum

آغوز

واژه‌نامه آزاد

گردو

اغوز

لغت‌نامه دهخدا

اغوز. [ اَ غ َ / غُو ] (اِ) در تداول مردم آمل ، گردکان . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به گردکان شود. || (پسوند) مزید مؤخر امکنه ، مانند لوته اغوز. (یادداشت بخط مؤلف ).

اغوز

لغت‌نامه دهخدا

اغوز. [ اَ وَ ] (اِخ ) حذیفةبن اسیدبن خالدبن اغوز، صحابی است و آن را اغوس نیز خوانند. (منتهی الارب ).

اغوز

لغت‌نامه دهخدا

اغوز. [ اَ وَ] (ع ص ) مهربان . || نیکی کننده بر خویشاوندان و بسیارخیر بر ایشان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

اغوز

لغت‌نامه دهخدا

اغوز. [ اُ غُزْ ] (اِخ )صورتی از اُغُز. رجوع به اغز و غز و اغوزخان شود.