آغوش

آغوش

واژگان مترادف و متضاد

۱. بر، بغل، پهلو، صدر، کنار ۲. بنده، غلام، کنیز ۳. قوش

آغوش

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) ‹آگوش› 'āquš بغل؛ بر؛ سینه.⟨ در آغوش گرفتن: (مصدر متعدی) کسی را در بغل گرفتن و دو دست را دایره‌وار دور تنۀ او فراهم آوردن و او را به سینه چسباندن؛ به آغوش کشیدن.

آغوش

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [ترکی] [قدیمی] 'āquš ۱. غلام: ◻︎ مگر نیک‌بختت فراموش شد / چو دستت در آغوش «آغوش» شد (سعدی۱: ۱۷۵).۲. [مجاز] بنده: ◻︎ ای خواجهٴ ارسلان و آغوش / فرماندهِ خود مکن فراموش (سعدی: ۱۶۰).

آغوش

فرهنگ فارسی معین

( اِ.) میان دو دست فراهم آورده ، بغل . ؛ به ~کشیدن به خود چسباندن کسی یا چیزی را.

آغوش

لغت‌نامه دهخدا

آغوش . (اِ) آگوش . آگش . بغل . میان دو دست فراهم آورده چون از آن دو، دائره واری کنند : پیری آغوش باز کرده فراخ تو همی گوش با شکافه ٔ غوش . کسائی .سیاوش فرود آمد از نیل رنگ پیاده گرفتش [ پیران را ] به آغوش تنگ . فردوسی .گرفتش به آغوش کاوس شاه ز زالش ب...

اغوش

دیکشنری فارسی به عربی

حضن , صدر , قلب

هم آغوش

لغت‌نامه دهخدا

هم آغوش . [ هََ ] (ص مرکب ) دو تن که در آغوش یکدیگر خسبند. همدم : گهی میکرد شهد باربد نوش گهی می بود با شیرین هم آغوش . نظامی .چو شیرین ساقیی باشد هم آغوش نه شیر، ار زهر باشد هم شود نوش . نظامی .گربا دگری شدی هم آغوش ما را به زبان مکن فراموش . نظامی ...

هم آغوش

فرهنگ فارسی معین

(هَ) (ص مر.) در آغوش یکدیگر، در بر یکدیگر.

تهی آغوش

لغت‌نامه دهخدا

تهی آغوش . [ ت َ / ت ِ / ت ُ ] (ص مرکب ) خالی بودن آغوش از معشوق . (آنندراج ). محروم از معشوقی که در آغوش گیرد. (ناظم الاطباء). تنها. بی کس . بی یار : بر تهی آغوشی خود آه حسرت می کشم هرکجا بینم کشد شمعی به بر پروانه را.صائب (از آنندراج ).

نازک آغوش

لغت‌نامه دهخدا

نازک آغوش . [ زُ ] (ص مرکب ) آنکه دارای بر و آغوش نرم و ملایم باشد. (ناظم الاطباء). نرم بر. نرم تن . لطیف اندام . نازک بدن : به شیرینی از گلشکر نوش تربه نرمی ز گل نازک آغوش تر.نظامی .

تنگ آغوش

لغت‌نامه دهخدا

تنگ آغوش . [ ت َ ] (ص مرکب ) آنکه آغوش تنگ داشته باشد. (آنندراج ). سخت در آغوش گرفته . (ناظم الاطباء) : نسیم لطف بهار از شمار بیرون است فغان که غنچه ٔ این باغ تنگ آغوش است . صائب (از آنندراج ).رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.

ساقه آغوش

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [عربی. فارسی] (زیست‌شناسی) sāqe'āquš برگ‌هایی که ساقه را فرا می‌گیرد.

Lamium amplexicaule, henbit deadnettle, greater henbit

گزنۀ سفید ساقه‌آغوش

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[گیاهان دارویی] گونه‌ای گزنۀ سفید به ‌شکل گیاه یک‌ساله یا دوساله به ارتفاع 4 تا 30 سانتی‌متر و با ساقه‌های پرشمار و خیزان و کم‌وبیش منشعب در قاعده و با برگ‌های دایره‌ای یا کلیوی‌ـ گرد با دندانه‌های گرد یا شکافته و برگ‌های گل‌آذینی ساقه‌آغوش و جام گل ...

در اغوش کشیدن

دیکشنری فارسی به عربی

مداعبة