لغتنامه دهخدا
آل شنسب . [ ل ِ ش َ س َ ] (اِخ ) ملوک شنسبانیه . در غور فرمانروایی داشته اند. و آنها دو طایفه بودند، طایفه ای در خود غور امارت داشته و مقر ایشان فیروزکوه بوده است و طایفه ٔ دیگر در طخارستان (ناحیه ای در شمال غور) فرمانروا بوده و مقرشان بامیان بوده است . نسبت این خانواده به جد