لغتنامه دهخدا
افناء. [ اَ ] (ع ص ، اِ) ناشناخته نسب . (ناظم الاطباء): فلان من افناءالناس ؛ یعنی او ناشناخته نسب است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).- از افناء ناس بودن ؛ ناشناخته نسب بودن . (یادداشت مؤلف ).|| در تداول فارسی بمعنی اطرافیان و حواشی <span