آویزگنلغتنامه دهخداآویزگن . [ گ ِ ] (ص مرکب ) آنکه بهر کس درآویزد. آنکه بهر چیز درآویزد. آنکه بهر چیز تشبث کند. شَبِث . (ربنجنی ) (السامی فی الاسامی ). عَلِق . (السامی فی الاسامی ). متشبث . || مبرم (چون گدا).
اوزنلغتنامه دهخدااوزن . [ اَ زَ ] (ع ن تف ) سنگین تر. باوزن تر. باسنگ . (منتهی الارب ): هذا شعر اوزن من غیر؛ ای اقوی و امکن . الذهب اوزن من کل ذی وزن . || (اِ) رئیس و مهتر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
اوزنلغتنامه دهخدااوزن . [اَ / اُو زَ ] (ص ) قوی و توانا. (آنندراج ). قوی و شدید و باقوت . (ناظم الاطباء). || (اِ) شیر که اسد باشد. (آنندراج ). شیر بیشه . (ناظم الاطباء).
اوزینلغتنامه دهخدااوزین . [ اَ ] (اِ) اوجین . اوژین . حلقه ای که بر سر تک بند آدمی و تنگ اسب میدوزند. (منتهی الارب ).
سفیدگوی‌چنگار ائوزین‌دوستeosinophilic leukemiaواژه‌های مصوب فرهنگستانسفیدگویچنگاری که غالب یاخته‌های آن ائوزین‌دوست هستند
بیرلغتنامه دهخدابیر. [ ب َ ی ِ ] (اِخ ) آدولف ... فون . شیمیدان آلمانی (1835 - 1917م ) بسبب کارهائی که در ترکیبات معطره و رنگهای آلی انجام داد. جایزه ٔ نوبل (1905 م .) را برد. ساختمان مولکول
