اباثتلغتنامه دهخدااباثت . [ اِ ث َ ] (ع مص ) اِباثه . شیار کردن (زمین را). || پاک کردن و رفتن (چاه را).
اباتتفرهنگ فارسی معین(اِ تَ) [ ع . اباتة ] (مص ل .) = اباته : شب را در جایی گذراندن ، شب را در جایی به سر بردن ، بیتوته کردن .