لغتنامه دهخدا
یوسف . [ س ُ ] (اِخ ) ابن تاشفین بن ابراهیم مصالی صنهاجی لمتونی حمیری ، مکنی به ابویعقوب . امیر مسلمین و پادشاه مغرب دور و بنیانگذار شهر مراکش است . وی نخستین کسی بود که لقب امیرالمسلمین یافت . یوسف سکه ای ضرب کرد که بر روی آن نقش «لااله الااﷲ محمد رسول اﷲ» و در زیر آن «امیرا