لغتنامه دهخدا
ابن خاتون . [ اِ ن ُ ] (اِخ ) چند تن از یک خاندان باین کنیت معروفند و در امل الاَّمل ترجمه ٔ هر یک بتفصیل آمده است . جد این خاندان مردی خاتون نام بوده که به قرن هفتم هجری در قریه ٔ عیناث در جبل عامل میزیسته و فرزندان او بعضی در ایران و قسمتی در هند و برخی در جبل عامل بسر برده