ابوالخطابلغتنامه دهخداابوالخطاب . [ اَ بُل ْ خ َطْ طا ](اِخ ) عمربن حسن بن علی حافظ. رجوع به عمر... شود.
ابوالخطابلغتنامه دهخداابوالخطاب . [ اَ بُل ْ خ َطْ طا ] (اِخ ) ابن عمربن عبدالعزیز. عتبةبن مبارک از وی روایت کند.
ابوالخطابلغتنامه دهخداابوالخطاب . [ اَ بُل ْ خ َطْ طا ] (اِخ ) ابن محرز. رجوع به ابن محرز ابوالخطاب مسلم شود.
ابوالخطابلغتنامه دهخداابوالخطاب . [ اَ بُل ْ خ َطْ طا ] (اِخ ) احمدبن محمد صلحی . رجوع به احمد... شود.
ابوالخطابلغتنامه دهخداابوالخطاب . [ اَ بُل ْ خ َطْ طا ] (اِخ ) جبلی . از مردم جبل ، شهرکی مابین بغداد و واسط. شاعری مشهور است و میان او و ابوالعلاء معری مشاعراتی است . وفات او به سال 439 هَ . ق . در ذی القعده بود.
بهدلیلغتنامه دهخدابهدلی . [ ب َ دَ لی ی ] (اِخ ) عمروبن عامر مکنی به ابوالخطاب و او راویه ٔ فرد و فصیح بود و اصمعی از او لغت و شعر فراگرفت و گفته ٔ او را حجت قرار داد. (ابن الندیم ). رجوع به ابوالخطاب شود.
ابوزرعهلغتنامه دهخداابوزرعه . [ اَ زُ ع َ ] (اِخ ) محدث است . او از ثوبان و از او ابوالخطاب روایت کند.