ابوالفیضلغتنامه دهخداابوالفیض . [ اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) ابن شیخ مبارک متخلص به فیضی (954 - 1011 هَ . ق .). برادر ابوالفضل ناگری . او را به زبان فارسی اشعاری است بشیوه ٔ هندیان و منظومه ٔ افسانه ٔ نل و دمن و تفسیر سواطعالالهام (<s
ابوالفیضلغتنامه دهخداابوالفیض . [ اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) ثوبان بن ابراهیم . رجوع به ذوالنون مصری ... شود.
ابوالفیضلغتنامه دهخداابوالفیض . [ اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) ذوالنون . ثوبان بن ابراهیم مصری . رجوع به ذوالنون مصری ... شود.
ابوالفیضلغتنامه دهخداابوالفیض . [ اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) سالم . محدث است و ابن ادریس از او روایت کند.
ابوالفیضلغتنامه دهخداابوالفیض . [ اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) محرم بن پیر محمدبن مزید. رجوع به محرم ... شود.
ابوالفیاضلغتنامه دهخداابوالفیاض . [ اَ بُل ْ ف َی ْ یا ] (اِخ ) محمدبن حسین بصری . رجوع به محمد... شود.
ابوالفهدلغتنامه دهخداابوالفهد. [ اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) بصری . نحوی . ازشاگردان زجاج و او کتاب سیبویه را دوبار نزد زجاج خوانده و کتاب الایضاح در نحو از اوست . (ابن الندیم ).
سالملغتنامه دهخداسالم . [ ل ِ ] (اِخ ) ابوالفیض . محدث است و ابن ادریس از او روایت کند. رجوع به ابوالفیض شود.
ابوالفضللغتنامه دهخداابوالفضل . [اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) ثوبان بن ابراهیم . رجوع به ذوالنون مصری شود. و بعضی کنیت او را ابوالفیض گفته اند.
فروغمندیلغتنامه دهخدافروغمندی . [ ف ُ م َ ] (حامص مرکب ) درخشانی . نورانی بودن : پیشانیش از فروغمندی صبح دو جهان بسربلندی .شیخ ابوالفیض فیضی (از آنندراج ).
ثوبانفرهنگ نامها(تلفظ: savbān) (عربی) بازگشتن پس از رفته بودن ؛ (در اعلام) نام دو تن از صحابه ؛ نام ابن ابراهیم ، ابوالفیض شیخ ذوالنون مصر یکی از بزرگان عرفا که صاحب کرامات و خوارق عادات بود.
سواد زدودنلغتنامه دهخداسواد زدودن . [ س َ زِ / زُ دو دَ ] (مص مرکب ) کنایه از دور کردن سیاهی . (آنندراج ) : بزدود سواد کفر ز ایام بر هند نشاند نور اسلام .شیخ ابوالفیض فیاض (از آنندراج ).