لغتنامه دهخدا
تمیم الداری . [ ت َ م ُدْ دا ] (اِخ ) ابن اوس بن خارجة الداری . مکنی به ابورقیة. صحابی است و در سال نهم از هجرت اسلام آورد. بخاری و مسلم هیجده حدیث از وی روایت کرده اند و در سال چهلم از هجرت در فلسطین درگذشت و مقریزی کتابی دارد بنام «ضوءالساری فی معرفة خبر تمیم الداری ». (از