ابیدهلغتنامه دهخداابیده . [ اَ دَ ] (اِخ ) نام منزلی از منازل ازدالسّراة. و ابن موسی گوید: ابیده از دیار یمانیین است میان تهامه و یَمن .
آبدهلغتنامه دهخداآبده . [ ب ِ دَ ] (ع ص ، اِ) چیستان . چربک . سخن غریب . مثل . حکایت . بردک . || آن داهیه که بماند یاد کردن آن همیشه . (ربنجنی ). || جانور وحشی . || مرغ که بر جای ماند و بسردسیر و گرمسیر نشود. || سختی . (ربنجنی ). ج ، اوابد.
هبیدةلغتنامه دهخداهبیدة. [ هََ دَ ] (ع اِ) یک دانه حنظل . یکی از حنظل . (معجم متن اللغة) (لسان العرب ).
ابدحلغتنامه دهخداابدح . [ اَ دَ ] (ع ص ، اِ) فضای فراخ . || مرد درازبالا. || ستور فراخ پهلو. || ابدح و دبیدح ؛ لاش ماش . حکی الاصمعی ان الحجاج قال لجبلة قل لفلان اکلت مال اﷲ بأبدح و دبیدح فقال له جبلة خواسته ٔ ایزد بخوردی بلاش ماش . (میدانی ).
ابضهلغتنامه دهخداابضه . [ اُ ض َ ] (اِخ ) آبی است بنی عنبر یا طی را بر ده میلی مدینه و بدانجا نخلستان است .
تابیدهلغتنامه دهخداتابیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) پیچیده . (آنندراج ). تافته . || درخشیده .تابان شده . نوری تابیده . || کژشده . مورب شده : چشم او کمی تابیده است . || گرم و سوزان شده : تنور تابیده است . گلخن تابیده ا
خوابیدهلغتنامه دهخداخوابیده . [ خوا / خا دَ / دِ ] (ن مف / نف ) راقد. نائم . درخواب شده . خفته . (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء). || روی هم افتاده . برهم نهاده . برهم قرارداده .- <span class
شتابیدهلغتنامه دهخداشتابیده . [ ش ِ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از شتابیدن . شتافته . رجوع به شتابیدن شود.
سابیدهلغتنامه دهخداسابیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) در تداول عوام بجای ساییده آید: رنگ سابیده . رجوع به ساییده شود.
ناتابیدهلغتنامه دهخداناتابیده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نتابیده . که تاب داده و تابیده نیست . مقابل تابیده . رجوع به تابیده شود.