اجحاف

'ejhāf

معنی

ستم کردن؛ تعدی و زیاده‌روی کردن؛ از حد اعتدال تجاوز کردن.

مترادف

تجاوز، تخطی، تعدی، درازدستی، دستاندازی، ستم، ظلم، عدول

برابر پارسی

زورگویی کردن

جست‌وجوی دقیق

اجحاف

لغت‌نامه دهخدا

اجحاف . [ اِ ] (ع مص ) کار بر کسی تنگ گرفتن . کار بر کسی تنگ فراگرفتن . (تاج المصادر). تکلیف بمالایطاق . استیصال . اجتراف . ایذاء. اضرار. گزند کردن . || همه چیز را گرفتن . || بردن . (منتهی الارب ). || اجحفت به الفاقة؛ محتاج گردانید او را حاجت و مضرّت رسانید. (منتهی الارب ). |

اجحاف

دیکشنری عربی به فارسی

تبعيض , تعصب , غرض , غرض ورزي , قضاوت تبعيض اميز , خسارت وضرر , تبعيض کردن , پيش داوري

اجحاف

فرهنگ فارسی عمید

ستم کردن؛ تعدی و زیاده‌روی کردن؛ از حد اعتدال تجاوز کردن.

اجحاف

دیکشنری فارسی به عربی

ابتزاز

اجحاف

دیکشنری فارسی به انگلیسی

abuse, extortion, imposition, injury, malfeasance, trespass, victimization

جست‌وجوی هم‌آوا

اجعاف

لغت‌نامه دهخدا

اجعاف . [ اِ ] (ع مص ) بر زمین زدن . (منتهی الارب ).

ازحاف

لغت‌نامه دهخدا

ازحاف . [ اِ ] (ع مص ) بنهایت مطلوب خود رسیدن . (منتهی الارب ). || مانده شدن چهارپای . ماندن در رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). ازحاف بعیر؛ مانده شدن شتر. (از منتهی الارب ). || صاحب شتر مانده ٔ سَپَل کشان شدن . (منتهی الارب ). ازحاک . (تاج المصادر بیهقی ). || اَزْحَف َ لنا بنوفل

ازعاف

لغت‌نامه دهخدا

ازعاف .[ اِ ] (ع مص ) کشتن . برجای کشتن کسی را. (منتهی الارب ). بزودی کشتن . برجای بکشتن . (تاج المصادر بیهقی ). || اِزْآف . خسته را کشتن . (منتهی الارب ).

ازهاف

لغت‌نامه دهخدا

ازهاف . [ اِ ] (ع مص ) بدی انداختن . || قریب گردانیدن . نزدیک کردن : ازهف الیه الطعنة؛ نزدیک وی گردانید نیزه را. || دروغ آوردن : ازهف له حدیثاً؛ دروغ آورد برای او. || زیاده کردن خبر. سخن چینی کردن : ازهف الخبر؛زیاده کرد در آن و دروغ گفت و سخن چینی کرد. || خوار داشتن . || خیان