احامسلغتنامه دهخدااحامس . [ اَ م ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ احمس . جایهای سخت و درشت . || مردان دلاور. || سالهای سخت و قحطناک . || افتادن در هِنْدالأحامِس ؛ افتادن در بلایا.- سنون احامس ؛ سالهای قحطناک .
احمزلغتنامه دهخدااحمز. [ اَ م َ ](ع ن تف ) استوارتر. قوی تر. اشدّ. اشق . اقوی . امتن . وبدین معنی است حدیث ابن عباس : افضل الاعمال احمزها، وبروایتی افضل العبادات احمزها؛ ای اشقّها. (مهذب ).
احمسلغتنامه دهخدااحمس . [ اَ م َ ] (ع ص ) جای سخت و درشت . || مرد درشت در دین و دلیر در جنگ . مرد سخت دین . ج ، حُمس . || مرد دلاور. مرد شجاع . دلیر. سخت دلیر. (زوزنی ). || سال سخت و قحطناک . ج ، احامس ، حُمس .
احمشلغتنامه دهخدااحمش . [ اَ م َ ] (ع ن تف ) باریکتر. باریک ساق تر. || (ص ) باریک ساق . (تاج المصادر). مرد باریک ساق . مؤنث : حَمْشاء. ج ، حمش . (مهذب الاسماء).
احمصلغتنامه دهخدااحمص .[ اَ م َ ] (ع ص ) سارق گوسفندهای دزدیده . (منتهی الارب ). گوسفنددُزد. (مهذب الاسماء). || کف پا که با زمین ملحق نشود. (غیاث از منتخب و کشف و کنز).
احمسلغتنامه دهخدااحمس . [ اَ م َ ] (ع ص ) جای سخت و درشت . || مرد درشت در دین و دلیر در جنگ . مرد سخت دین . ج ، حُمس . || مرد دلاور. مرد شجاع . دلیر. سخت دلیر. (زوزنی ). || سال سخت و قحطناک . ج ، احامس ، حُمس .