لغتنامه دهخدا
اعفاج . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عِفج ، روده ٔ مردم و اسب و سباع که طعام از معده بدان نقل کنند. (آنندراج ). ج ِ عِفج و عَفِج ، بمعنی روده ٔ مردم و اسب و سباع که طعام از معده بدان نقل کنند. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ج ِ عِفج ، عَفج ، عَفَج ، عَفِج ، بمعنی آنچه طعام از معده