احنةلغتنامه دهخدااحنة. [ اَ ح ِن ْ ن َ ] (ع اِ) ج ِ حَنین . || نامهای جمادی الاولی و جمادی الاَّخرة بجاهلیت .
پاهنگهلغتنامه دهخداپاهنگه . [ هََ گ َ / گ ِ ] (اِ مرکب ) کفش و پای افزار. || پابرنجن . پااورنجن . خلخال . (برهان ). || پوزار و صاحب فرهنگ رشیدی گوید:پاهنگه ، پای برنجن و کفش . فردوسی گوید : بدستان و دستینه در راز شدبآهنگ پاهنگه د
اهنعلغتنامه دهخدااهنع. [ اَ ن َ ] (ع ص ، اِ) پست گردن و خمیده قامت کوتاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). آنکه گردن وی فرونشسته بود. (از تاج المصادر بیهقی ). هامون گردن . (خلاص ). || آنکه بر زین درست نتواند نشست و بچپ و راست مایل باشد. || پسر زن گرامی نژاد که از بنده ٔ آزاد زاده با
اعینةلغتنامه دهخدااعینة. [ اَ ی ِ ن َ ] (ع اِ) ج ِ عیان . آهنی است در متاع فدان . عُیُن . (منتهی الارب ). رجوع به عیان شود.
اعنةلغتنامه دهخدااعنة. [ اَ ع ِن ْ ن َ ] (ع اِ) ج ِ عِنان ، دوال لگام که بدان اسب و ستور را بازدارند. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ). آنچه از لگام بر دو طرف گردن یعنی راست و چپ چارپای قرار گیرد و بدان ستور را بازدارند. (از اقرب الموارد).- اعنةا
ملاحنةلغتنامه دهخداملاحنة. [ م ُ ح َ ن َ ] (ع مص ) با هم زیرکی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بازگردانیدن سخن بر همدیگر. || زیرکی نمودن در لحن قولی یعنی در مضمون و معنی سخن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء).
مساحنةلغتنامه دهخدامساحنة. [ م ُ ح َ ن َ ] (ع مص ) مساحنه . ملاقات کردن با کسی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || نیکو کردن معاشرت و مخالطت با کسی . (اقرب الموارد). حسن المعاشرة و المخالطة. (تاج المصادر بیهقی ). || نیکو دیدن هیئت مال را و نیکو یافتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
مشاحنةلغتنامه دهخدامشاحنة. [ م ُ ح َ ن َ ] (ع مص ) بغض و عداوت نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). با یکدیگر دشمنی نمودن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). دشمنی کردن با یکدیگر. (ناظم الاطباء).
مؤاحنةلغتنامه دهخدامؤاحنة. [ م ُ آ ح َ ن َ ] (ع مص ) دشمنی کردن با هم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). با یکدیگر کینه داشتن . (تاج المصادر بیهقی ).