اخاوةلغتنامه دهخدااخاوة. [ اِ وَ ] (ع مص ) برادری . اِخاء. اخوت . وِخاء. مؤاخات . برادر شدن . || دوست شدن .
اخائیةلغتنامه دهخدااخائیة. [ اَ ی َ ] (اِخ ) اقلیمی از بیلوبونیسه ٔ قدیمه که در طول ساحل خلیج قرنثیه امتداد داشته . طول آن از مشرق بمغرب قریب 65 میل و عرض آن از 12 تا 20 میل ، از سمت شمال ببحر
اخایهلغتنامه دهخدااخایه . [ ] (اِخ ) این کلمه در کتاب اعمال رسولان 18:12 و 19:21 و کتاب دوم قرنطیان 11:<span class="hl" dir=
اخوةلغتنامه دهخدااخوة. [ اِ / اُ وَ ] (ع اِ) ج ِ اَخ و اَخ ّ و اخو و اخاً و اُخواً. برادران . (مؤید الفضلاء) (منتهی الارب ): و جاء اخوة یوسف فدخلوا علیه فعرفهم و هم له منکرون . (قرآن 58/12).- اخوه ٔ ابوی
اخوةلغتنامه دهخدااخوة. [ اِ وَ / اُ وَ / اُ خ ُوْ وَ ] (ع اِ) ج ِ اخ . برادران . دوستان . همنشینان . صاحب مجمعالبیان گوید: اخوة؛ برادرانی که از یک پدر و مادر نباشند و اخوان ؛ برادران یک مادری و یک پدری .