اخبیهلغتنامه دهخدااخبیه . [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ خِباء. خیمه ها. خرگاهها. خیمه های پشمین . آلاچیقهای پشمین . ابنیةالعرب ، طراف اواخبیة. فالطراف من اُدُم و الخباء من صوف او وبر.- س
اخبیهفرهنگ انتشارات معین(اَ یِ) [ ع . ] (اِ.) ج . خباء. 1 - خرگاه ، خیمه . 2 - یکی از ستارگان سعدالا خب یه ، منزل بیست و پنجم از منازل قمر.
اصحاب اخبیهلغتنامه دهخدااصحاب اخبیه . [ اَ ب ِ اَ ی َ / ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باشندگان خیمه ها. (آنندراج ).
اصحاب اخبیهلغتنامه دهخدااصحاب اخبیه . [ اَ ب ِ اَ ی َ / ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باشندگان خیمه ها. (آنندراج ).
خباءلغتنامه دهخداخباء. [ خ َ ] (ع اِ) داغی است که بر موضع پوشیده ای از ماده شتر نجیب زنند. ج ، اخبئة. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || خرگاهی که از موی یا پشم سازند و دارا
سعد ذابحلغتنامه دهخداسعد ذابح . [ س َ دِ ب ِ ] (اِخ ) منزل بیست و دوم از منازل قمر و آن دو ستاره است که میان آنها دوری بقدر یک ذراع و بطرف یکی از آنها کوکبی خورداست که آن را میخواهد