اخضر مسلمهلغتنامه دهخدااخضر مسلمه . [ اَ ض َ رِ م ُ ل ِ م َ ] (اِخ ) شهری خرد است و مسلمةبن عبدالملک کرده است و در آن جایگاه نشستی . و گروهی از بنی امیه هنوز آنجایگاه مانده اند و آب ایشان باران باشد. (مجمل التواریخ والقصص ص 519).
اخدرلغتنامه دهخدااخدر. [ اَ دَ ] (اِخ ) نام اسبی نرکه اسب های اخدریه بدو منسوبست . || فحلیست که از بند رهائی یافته با ماده خران کاظمه آمیخت .
اخضرلغتنامه دهخدااخضر. [ اَ ض َ ] (اِخ ) (بحر... یا خلیج ...) از شعب پنجگانه ٔ بحرالهند. رجوع به حبط ج 2 ص 409 و413 شود. دریای اخضر که اقیانوس مشرقی گفتیم و حد او آنک معلومست از آخر عمارت جنو
اخضرلغتنامه دهخدااخضر. [ اَ ض َ ] (اِخ ) منزلی است قرب تبوک ، بین آن و وادی القری ، پیامبر (ص ) آنگاه که به تبوک میرفت نزول فرمود و بدانجا مسجدی بوده است مصلی نبی (ص ). (معجم البلدان ). || اَخضر تُربة؛ وادیست که در آن سیلهائی که از سراة فرودآیند جمع شود. (معجم البلدان ). || و گویند آبگیریست ک
اخضرلغتنامه دهخدااخضر. [ اَ ض َ ] (ع ص ) سبز. (مؤید الفضلاء) (منتهی الارب ) : الذی جعل لکم من الشجر الأخضر ناراً. (قرآن 80/36).باطل کند شبهای او تابنده روز انورش ناچیز گردد پیر و زرد آن نوبهار اخضرش . نا
اخضردیکشنری عربی به فارسیسبز , خرم , تازه , ترو تازه , نارس , بي تجربه , رنگ سبز , (در جمع) سبزيجات , سبز شدن , سبز کردن , سبزه , چمن , معتدل
دریای اخضرلغتنامه دهخدادریای اخضر. [ دَرْ ی ِ اَ ض َ ] (اِخ ) دریای سبز. نام دریائی است . (برهان ). نام دریایی از هفت دریا که هر یکی شاخی از بحرالمحیط است . (غیاث ) (آنندراج ). اقیانوس هند. (ناظم الاطباء). جغرافیون عرب این نام را اکثر به محیط کبیر و گاه به دریای سفید (مدیترانه ) داده اند. رجوع به ا
دریای اخضرلغتنامه دهخدادریای اخضر. [ دَرْ ی ِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دریای سبز. دریای سبزرنگ . || (اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان ) : دریای اخضر فلک و کشتی هلال هستندغرق نعمت حاجی قوام ما. حافظ.- موج دری
حجر اخضرلغتنامه دهخداحجر اخضر. [ ح َ ج َ رِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی سنگ که رنگ سبز دارد. (نزهة القلوب حمداﷲ مستوفی ).
چرخ اخضرلغتنامه دهخداچرخ اخضر.[ چ َ خ ِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فلک ماه . (ناظم الاطباء). کره ٔ ماه . چرخ اثیر. || چرخ . کنایه از آسمان و سپهر و فلک و فلک اول : همی تا جهانست و این چرخ اخضربگردد همی گرد این گوی اغبر. ناصرخسرو.
زاج اخضرلغتنامه دهخدازاج اخضر. [ ج ِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زاج آهن . زاج سبز. آن را بهندی هیراکسیس نامند. طبیعت آن گرم و خشک تر از سایر اقسام و سوخته ٔ آن لطیفتر و احراق آن برای لطیف بودن آن است . افعال و خواص آن : محرق و اکال و... صاحب بنیه ٔ قوی مرطوب از آن [ یک درم سوخته زاج ] بنوشد