خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ادب ساز پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
-
واژه‌های مشابه
-
آدب
لغت‌نامه دهخدا
آدب . [ دِ ] (ع ص ) بمیهمانی خواننده . میزبان .
-
حسن ادب
لغت‌نامه دهخدا
حسن ادب . [ ح ُ ن ِ اَ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خوش رفتاری کردن : منظور خردمند من آن ماه که او رابا حسن ادب شیوه ٔ صاحب نظری بود.حافظ.
-
تارک ادب
لغت‌نامه دهخدا
تارک ادب . [ رِ اَ دَ ] (ص مرکب ) بی ادب . (آنندراج ) (فرهنگ نفیسی ). گستاخ و بدخوی . (فرهنگ نفیسی ) : در هند که زادگانْش تارک ادب اندلبریز جهالت اند و فاضل لقب انداوساطالناس چون از اول همه حشواشراف همه سید و قنبرنسب اند. واله هروی (ازآنندراج ). رجوع...
-
ادب دادن
لغت‌نامه دهخدا
ادب دادن . [ اَ دَ دَ ] (مص مرکب ) تعزیر. تنبیه .
-
ادب کردن
لغت‌نامه دهخدا
ادب کردن . [ اَ دَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تأدیب . (تاج المصادر بیهقی ). تعریک . تنبیه کردن . سیاست کردن . مؤاخذه خلاف و گناهی را : وین دو تن دور نگردند ز بام و در مانکند هیچکس این بی ادبانرا ادبی . منوچهری .ادب آموز گرْت می بایدکه زمانه ترا ادب نکند. ...
-
ادب گرفتن
لغت‌نامه دهخدا
ادب گرفتن . [ اَ دَ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) تأدّب .
-
ادب آموخته
لغت‌نامه دهخدا
ادب آموخته . [ اَ دَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) فرهیخته . فرهنگ یافته : آنکه ز نخلیش خمی کمتر است با ادب آموختگان خمتر است .امیرخسرو دهلوی .
-
ادب آموز
لغت‌نامه دهخدا
ادب آموز. [ اَ دَ ] (نف مرکب ) ادیب . (نصاب ). استاد. معلم :ادیب را ادب آموز دان ، ادب فرهنگ . (نصاب ). || شاگرد. متعلم . که ادب فراگیرد : چشم دیوانه نگاهان ادب آموز شده ست آن چه شرم است که با لیلی صحرائی ماست .صائب .
-
ادب آموزنده
لغت‌نامه دهخدا
ادب آموزنده . [ اَ دَ زَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ادب آموز. ادیب . استاد. معلم . || شاگرد. متعلم . معنی ادب آموزنده کرد؛ ای مؤدب کرد. (مؤید الفضلاء).
-
ادب آوازه
لغت‌نامه دهخدا
ادب آوازه . [ اَ دَ زَ / زِ ] (ص مرکب ) بلندآوازه . (مؤید الفضلاء) (برهان ) (آنندراج ) : نام نظامی بسخن تازه کن گوش فلک را ادب آوازه کن . نظامی .و این معنی از بیت نظامی حاصل نمیشود و بر اساسی نیست .
-
ادب البحر
لغت‌نامه دهخدا
ادب البحر. [ اَ دَ بُل ْ ب َ ] (ع اِ مرکب ) بسیاری آب دریا.
-
ادب القاضی
لغت‌نامه دهخدا
ادب القاضی . [ اَ دَ بُل ْ ] (ع اِ مرکب ) ملتزم شدن و عمل کردن قاضی است بر آنچه که شرع برای او تعیین کرده است از قبیل بسط عدل و رفع ظلم و عدم میل و منحرف نشدن بر یکی از متداعیین . (تعریفات جُرجانی ).
-
ادب پذیر
لغت‌نامه دهخدا
ادب پذیر. [ اَ دَ پ َ ] (نف مرکب ) پذیرای ادب : این کودک ادب پذیر نیست .
-
ادب پرور
لغت‌نامه دهخدا
ادب پرور. [ اَ دَ پ َوَ ] (نف مرکب ) مشوق ادب . مروّج فرهنگ : چشم بدان دور باد از آن شه کان شه سخت ادب پرور است و علم خریدار.فرخی .
-
ادب پرورده
لغت‌نامه دهخدا
ادب پرورده . [ اَ دَ پ َ وَ دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) ادب آموخته . فرهیخته : ادب پرورده ٔ عشقم نیاید خیرگی از من نسوزد آتش می پرده ٔ شرم و حجابم را.صائب .