ارملةلغتنامه دهخداارملة. [ اَ م َ ل َ ] (ع ص ) زن بی شوهر. زن بیشوی بیوه و اگر بی شوهر موسر باشد او را ارمله نگویند. بیوه ٔ محتاج و بیچاره . (منتهی الأرب ). زن بی شوی فقیر و بدبخت .بیوه ، و مرد و زن را گویند. (مهذب الاسماء). ج ، اَرامِل ، ارامیل . (منتهی الأرب ). مردم ضعیف و فقیر و محتاج . (
حرملةلغتنامه دهخداحرملة. [ ح َ م َ ل َ ] (اِخ ) صاحب الشافعی . رجوع به تاریخ الخلفاء ص 237 و حرملةبن یحیی شود.
حرملةلغتنامه دهخداحرملة. [ ح َ م َ ل َ ] (اِخ ) قریه ای از قرای انطاکیه . (سمعانی ). و در معجم البلدان حرملیه آمده است .
حرملةلغتنامه دهخداحرملة. [ ح َ م َ ل َ ] (اِخ )ابن عبداﷲبن ایاس التمیمی العنبری . یکی از اصحاب است . (الاصابة قسم اول ج 1 ص 335) (قاموس الاعلام ترکی ).
حرملةلغتنامه دهخداحرملة. [ ح َ م َ ل َ] (اِخ ) ابن عمران تجیبی ، مکنی به ابوحفص مصری . جد حرملةبن یحیی صاحب الشافعی است . از عبدالرحمان بن شماسه روایت دارد و ابن مبارک و ابن وهب از وی . و احمدبن یحیی او را توثیق نموده است . (حسن المحاضرة ص 120).