لغتنامه دهخدا
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن مروان مؤدب ، مکنی به ابومسهر. وی از اهل رمله از علمای لغت است و بروزگار متوکل عباسی میزیست و او گفته است :غیث و لیث فغیث حین تسأله عرفاً و لیث لدی الهیجاء ضرغام یحیا الأنام به فی الجدب ان قحطواجوداً و یشقی به یوم الوغی الهام