ز پای درآوردنلغتنامه دهخداز پای درآوردن . [ زِ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) بر زمین افکندن . زیردست ساختن . عاجز و ناتوان کردن . بیچاره و زبون گرداندن . مغلوب ساختن : اگر روزگارش درآرد ز پای هم
ز پای افکندنلغتنامه دهخداز پای افکندن . [ زِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از کشتن . بزمین افکندن . از پای درآوردن : بر ایشان ببخشید زورآزمای وز آن پس نیفکند کس را ز پای . فردوسی .رجوع ب
ز پای فکندنلغتنامه دهخداز پای فکندن . [ زِ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مخفف از پای افکندن . کنایه از کشتن . مغلوب کردن . نابود ساختن . تباه ساختن : گرفتند نفرین بر آن رهنمای بزخمش فک
ز پای اندرآوردنلغتنامه دهخداز پای اندرآوردن . [ زِ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) بر زمین افکندن . از پای اندرآوردن . مغلوب ساختن : جهانی ز پای اندرآرد به تیغنهد تخت شاه از پس پشت میغ. فردوسی .م
اوفتانیدنلغتنامه دهخدااوفتانیدن . [ دَ ] (مص ) ساقط کنانیدن . || از پای درآوردن . || دور گردانیدن . (ناظم الاطباء).
