اسباطیلغتنامه دهخدااسباطی . [ اَ ] (ص نسبی ) منسوب به اسباط که نام بعض اجداد منتسب الیهم است . (سمعانی ).
اسباطلغتنامه دهخدااسباط. [اَ ] (اِخ ) ابن واصل الشیبانی . جاحظ در البیان و التبیین (چ سندوبی ج 1 ص 38) بیتی ازو نقل کرده است .
اسباتلغتنامه دهخدااسبات . [ اِ ] (ع مص ) به شنبه درآمدن جهودان . (منتهی الارب ). شنبهی کردن جهودان .در شنبه شدن جهودان . (تاج المصادر بیهقی ). || آرمیدن . (منتهی الارب ). آسایش کردن . آرام و قرار گرفتن . خواب کردن . || خوابانیدن . ارقاد.
اسبادلغتنامه دهخدااسباد. [ اَ ] (ع اِ) جامه های سیاه . || سرهای گیاه نصی که اول روید. (منتهی الارب ).
اسبادلغتنامه دهخدااسباد. [ اِ ] (ع مص ) نو برآمدن گیاه نصی در بنه ٔ خشک آن . نو برآمدن گیاه نصی در قدیم آن . (منتهی الارب ). || موی ستردن . (منتهی الارب ).