خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
استخوان‌خانه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
-
واژه‌های مشابه
-
استخوان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: astaxvān] ‹ستخوان› 'osto(e)xān ۱. (زیست‌شناسی) هریک از قسمت‌های سختی که اسکلت مهره‌داران را تشکیل می‌دهد.۲. [مجاز] قدرت؛ محکمی.۳. (زیست‌شناسی) [قدیمی] = هسته: ◻︎ گه از نطفه‌ای نیک‌بختی دهی / گه از استخوانی درختی دهی (نظامی۵: ۷۴۴)، ◻...
-
خانه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: xānak] xāne ۱. بنایی که انسان، به‌ویژه خانواده در آن زندگی می‌کند؛ منزل.۲. جایی که جانوران در آن زندگی می‌کنند؛ لانه؛ کنام.۳. هریک از چندضلعی‌های موجود در یک صفحه: خانهٴ شطرنج، پیراهن چهارخانه.۴. [قدیمی] اتاق.۵. مکان انجام دادن کاری، ما...
-
استخوان بندی
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیست‌شناسی) 'osto(e)xānbandi ۱. مجموع استخوان‌هایی که در بدن یک جاندار به یکدیگر متصل شده و به‌وسیلۀ انقباض و انبساط عضلات به حرکت درمی‌آید؛ اسکلت.۲. شالوده؛ بنیاد.
-
استخوان خوار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت فاعلی) 'osto(e)xānxār ۱. جانوری که می‌تواند استخوان بخورد.۲. [قدیمی، مجاز] = هما
-
استخوان دار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) 'osto(e)xāndār ۱. دارای استخوان.۲. جانوری که بدنش استخوان دارد.۳. [مجاز] اصیل، نجیب، شریف، ارجمند، و دارای نفوذ.
-
استخوان رند
فرهنگ فارسی عمید
(اسم صفت فاعلی) [قدیمی] 'osto(e)xānrand ۱. = استخوان‌خوار: ◻︎ فغان از حرص مشتی استخوان‌رَند / همه سگ‌سیرتان زشت‌پیوند (عطار۱: ۲۱۰).۲. [مجاز] = هما
-
استخوان شناسی
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، حاصل مصدر) (پزشکی) 'osto(e)xānšenāsi علمی که دربارۀ استخوان‌های بدن بحث می‌کند؛ استئولوژی.
-
قوی استخوان
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی. فارسی] [قدیمی] qavi'ostoxān ۱. آن‌که استخوان‌های درشت و محکم دارد.۲. [مجاز] پهلوان.
-
گنج خانه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] ganjxāne جای نگه‌داری گنج؛ خزانه؛ مخزن.
-
نهان خانه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) na(e)hānxāne جایی که در آن چیزی پنهان کنند؛ خلوت‌خانه.
-
مهمان خانه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) mehmānxāne ۱. اتاق مخصوص پذیرایی از مهمان.۲. = هتل
-
هم خانه
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) hamxāne کسی که با دیگری در یک خانه زندگانی کند؛ هم‌آشیانه.
-
لعبت خانه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی. فارسی] [قدیمی] lo'batxāne بتخانه؛ بتکده.
-
نقاره خانه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی. فارسی] [منسوخ] naq[q]ārexāne جایی که طبل و کوس و کرنا بنوازند؛ محل مخصوصی بر فراز سردرهای بلند که در آنجا هنگام اذان شام و سحر به مناسبت اجرای مراسم و تشریفات طبل و سرنا بزنند.
-
اسلحه خانه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی. فارسی] (نظامی) 'asle(a)hexāne جای نگه‌داری انواع سلاح‌ها؛ جبه‌خانه؛ قورخانه.