استتاءلغتنامه دهخدااستتاء. [ اِ ت ِ تا ] (ع مص ) مسترخی و فروهشته شدن ناقه از بس گشنی . فروهشته گردیدن ناقه از جهت شدت خواهش نر. (منتهی الارب ).
استتاعةلغتنامه دهخدااستتاعة. [ اِ ت ِ تا ع َ ] (ع مص ) استطاعت :لااستتیع؛ نمیتوانم ، اصله : لااستطیع. (منتهی الارب ).
استطاعةلغتنامه دهخدااستطاعة. [ اِ ت ِ ع َ ] (ع مص ) استطاعت . توانستن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). قدرت . (غیاث ). وسع. وسعت . سِعه . تمکن . امکان . مکانت . قوة. اقتدار. مقدرت . توان . توانائی . طاقت : بیش از اندازه ٔ قدرت و استطاعت خدمت میکردند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص <span class="hl"
استیتاءلغتنامه دهخدااستیتاء. [ اِ ] (ع مص ) استئتاء. کند یافتن کسی را و او را بشتاب خواندن . درنگی شمردن . (تاج المصادر بیهقی ). || گشن خواه شدن اشتر ماده . فحل خواستن اشتر. (تاج المصادر بیهقی ).
استطاعةلغتنامه دهخدااستطاعة. [ اِ ت ِ ع َ ] (ع مص ) استطاعت . توانستن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). قدرت . (غیاث ). وسع. وسعت . سِعه . تمکن . امکان . مکانت . قوة. اقتدار. مقدرت . توان . توانائی . طاقت : بیش از اندازه ٔ قدرت و استطاعت خدمت میکردند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص <span class="hl"
استطاعتفرهنگ فارسی عمید۱. توانایی داشتن؛ توانستن.۲. سرمایه داشتن.۳. (فقه) قدرت و توانایی داشتن برای انجام بعضی احکام شرعی.
استطاعتفرهنگ فارسی معین(اِ تِ عَ) [ ع . استطاعة ] (مص ل .) 1 - توانایی ، قدرت داشتن . 2 - سرمایه داشتن .
اسماعیللغتنامه دهخدااسماعیل . [ اِ ] (اِخ ) ابن مسرور. وی از جعفربن محمد روایت کند که گفت : ان اﷲ خلق خلقاً من رحمة برحمة لرحمة، و هم الذین یقضون الحوائج للناس ، فمن استطاع منکم ان یکون منهم فلیکن . (عقدالفرید چ محمد سعید العریان ج 1 ص <span class="hl" dir="ltr"
هاهلغتنامه دهخداهاه . (ع اِ صوت ) کلمه ٔ وعید و تهدید است . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || حکایت خنده ٔ خنده کننده : ضحک فلان فقال هاه هاه . (ناظم الاطباء). حکایت خنده ٔ خندنده . (منتهی الارب ). حکایت خنده و نوحه سرایی . (از اقرب الموارد). و فی الحدیث «اذا تثأب احدکم فلیرد
حاکم بامر الغتنامه دهخداحاکم بامر ا. [ ک ِ ب ِ اَ رِل ْلاه ] (اِخ ) ابوالعباس احمدبن مستکفی باﷲ ابوالربیع سلیمان بن حاکم بامر اﷲ اول ابوالعباس احمدبن ابی علی حسن قبّی بن علی بن ابی بکربن خلیفة مسترشد باﷲبن مستظهر باﷲ عباسی ، مشهور به حاکم دوم . سیوطی گوید: چون حاکم بامر اﷲ اول ولایت عهد خلافت را به
استطاعة الصحیحةلغتنامه دهخدااستطاعة الصحیحة. [ اِ ت ِع َ تُص ْ ص َ حی ح َ ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) آنست که موانع از مرض و غیره مرتفع شود. (تعریفات جرجانی ).
استطاعة فی الحقیقةلغتنامه دهخدااستطاعة فی الحقیقة. [ اِ ت ِ ع َ ت ُ فِل ْ ح َ قی ق َ ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) قدرت تامه ای که با آن صدور فعل واجب آیدو بنابرین مقارن با فعل نباشد. (تعریفات جرجانی ).
استطاعةلغتنامه دهخدااستطاعة. [ اِ ت ِ ع َ ] (ع مص ) استطاعت . توانستن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). قدرت . (غیاث ). وسع. وسعت . سِعه . تمکن . امکان . مکانت . قوة. اقتدار. مقدرت . توان . توانائی . طاقت : بیش از اندازه ٔ قدرت و استطاعت خدمت میکردند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص <span class="hl"
استطاعتفرهنگ فارسی عمید۱. توانایی داشتن؛ توانستن.۲. سرمایه داشتن.۳. (فقه) قدرت و توانایی داشتن برای انجام بعضی احکام شرعی.