استقراملغتنامه دهخدااستقرام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) قرم گردیدن شتر جوان . (منتهی الارب ). بگشن آمدن شتر جوان . (زوزنی ). فحل و گشن شدن شتر جوان .
استکراملغتنامه دهخدااستکرام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بزرگواری بدست آوردن . (منتهی الارب ) (زوزنی ). || چیزی نفیس و گرامی پیدا کردن . || چیزی گرامی خواستن . || کریم و گرامی یافتن . (منتهی الارب ). گرامی شمردن . گرامی دریافتن .
مستقرملغتنامه دهخدامستقرم . [ م ُ ت َ رِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استقرام . شتر جوان که «قرم » شده باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به استقرام و قرم شود.