استیطاءلغتنامه دهخدااستیطاء. [ اِ ] (ع مص ) نرم شمردن . (تاج المصادر بیهقی ). || سپرده و کوفته یافتن : استوطاء الموضع؛ کوفته و سپرده ٔ زیر پا یافت آن موضع را. و یقال :استوطأت المرکب ؛ ای وجدته وطیئاً. (منتهی الارب ).
استتاءلغتنامه دهخدااستتاء. [ اِ ت ِ تا ] (ع مص ) مسترخی و فروهشته شدن ناقه از بس گشنی . فروهشته گردیدن ناقه از جهت شدت خواهش نر. (منتهی الارب ).
استیتاءلغتنامه دهخدااستیتاء. [ اِ ] (ع مص ) استئتاء. کند یافتن کسی را و او را بشتاب خواندن . درنگی شمردن . (تاج المصادر بیهقی ). || گشن خواه شدن اشتر ماده . فحل خواستن اشتر. (تاج المصادر بیهقی ).
مستوطیلغتنامه دهخدامستوطی ٔ. [ م ُ ت َ طِءْ ] (ع ص ) سپرده و کوفته یابنده چیزی را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به استیطاء شود.