لغتنامه دهخدا
اسپارتاکوس . [ اِ ] (اِخ ) مردی رشید و دلاور نومیدیائی . وی در زمان حکومت رومیان قدیم خروج کرد و اصلاً از نومیدیا یعنی مغربی بوده ولی در تراکیا تولد یافته بعد از دخول در نظام اورا به روم گسیل کردند. در آن میان فرار کرد و گرفتار و زندانی گردید. در سال <span class="hl" dir="ltr