اسپهبدانلغتنامه دهخدااسپهبدان .[ اِ پ َ ب َ ] (اِخ ) اصبهبذان . نام شهری بناحیه ٔ دیلم . || بخش شرقی مازندران را به لقب شاهان آن ناحیت اسپهبد یا اسپهبدان نامیده اند. (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 3 و 52 بخش انگلیسی ).<b
اسپهبدان طبرستانلغتنامه دهخدااسپهبدان طبرستان . [ اِ پ َ ب َ ن ِ طَ ب َ رِ ] (اِخ ) سلسله ٔ ملوک طبرستان . آل باوند. رجوع به آل باوند و اسپهبدیه شود.
اسپهبدان طبرستانلغتنامه دهخدااسپهبدان طبرستان . [ اِ پ َ ب َ ن ِ طَ ب َ رِ ] (اِخ ) سلسله ٔ ملوک طبرستان . آل باوند. رجوع به آل باوند و اسپهبدیه شود.
اصفهبدانلغتنامه دهخدااصفهبدان . [ اِ ف َ ب َ / ب ُ ] (اِخ ) معرب اسپهبدان . رجوع به اصبهبذان و سپهبدان و اسپهبدان شود.
نیماورلغتنامه دهخدانیماور. [ وَ ] ( ص مرکب ) نامور. نام آور، در اسامی اسپهبدان طبرستان آمده است . (فرهنگ فارسی معین ).
مهرمردانلغتنامه دهخدامهرمردان . [ م ِ م َ ] (اِخ ) ابن سهراب بن باوبن شاپوربن کیوس ، پنجمین از اسپهبدان طبرستان ، خاندان باوندیه ٔ مازندران (98-138 هَ . ق .).
نیمافرهنگ نامها(تلفظ: nimā) نام کوهی است حوالی نور ؛ (در اعلام) نام یکی از اسپهبدان تبرستان ؛ تخلص شعری علی اسفندیاری (نیما یوشیج) شاعر نوپرداز (1276 ـ 1338).
اسپهبدان طبرستانلغتنامه دهخدااسپهبدان طبرستان . [ اِ پ َ ب َ ن ِ طَ ب َ رِ ] (اِخ ) سلسله ٔ ملوک طبرستان . آل باوند. رجوع به آل باوند و اسپهبدیه شود.