اشبعللغتنامه دهخدااشبعل . [ ] (اِخ ) (مرد بعل ) همان ایشبوشت پسر شاول بود. (اول تواریخ ایام 8 : 33 و 9 : 39).
اشبیلیلغتنامه دهخدااشبیلی . [ اِ ] (اِخ ) احمدبن فرح . رجوع به ابن فرح و رجوع به معجم المطبوعات شود.
اشبیللغتنامه دهخدااشبیل . [ اِ ] (اِ) بلغت گیلانی نوعی از بطارخ است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). اشپل . اشبل . تخم ماهی .