اشکسته بندلغتنامه دهخدااشکسته بند. [ اِ ک َ ت َ / ت ِ ب َ ] (نف مرکب ) شکسته بند. رَدّاد. (ناظم الاطباء). آروبند : خواجه ٔ اشکسته بند آنجا رودکه در آنجا پای اشکسته بود. مولوی .و رجوع به شکسته بند شود.<br
پاشکستهلغتنامه دهخداپاشکسته . [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) آنکه پای شکسته دارد. || مجازاً، عاجز. ناتوان .
اشکستهلغتنامه دهخدااشکسته . [ اِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) شکسته . بشکسته . مکسور. مکسّر : دست اشکسته برآرد در دعاسوی اشکسته برد قفل جدا. مولوی .جبر چبود بستن اشک
آروبندلغتنامه دهخداآروبند. [ ب َ ] (نف مرکب ) آنکه داند استخوان شکسته و ازجای برآمده را بهم پیوندد و جبر کند و یا بجای اندازد و ردّ کند. استخوان بند. اشکسته بند. شکسته بند. چک بند. ردّاد. مُجبّر. جبار.
الغتنامه دهخداا. [ اِ ] (حرف ) همزه ٔ مکسوره در بعض کلمات گاهی افزوده و گاه حذف شود، معروفتر وقت را اصلی و غیرمعروف را مخفف یا مثقل توان گفت : براهیم و ابراهیم : دعوی کنند گرچه براهیم زاده ایم چون نیک بنگری همه شاگرد آزرند. ناصرخسرو
اشکستهلغتنامه دهخدااشکسته . [ اِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) شکسته . بشکسته . مکسور. مکسّر : دست اشکسته برآرد در دعاسوی اشکسته برد قفل جدا. مولوی .جبر چبود بستن اشک
دریاشکستهلغتنامه دهخدادریاشکسته . [ دَرْ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) لطمه ٔ دریا و موج دریا. (ناظم الاطباء).
ناشکستهلغتنامه دهخداناشکسته . [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نشکسته . شکسته ناشده . درست . سالم . مقابل شکسته . رجوع به شکسته شود.
پاشکستهلغتنامه دهخداپاشکسته . [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) آنکه پای شکسته دارد. || مجازاً، عاجز. ناتوان .
اشکستهلغتنامه دهخدااشکسته . [ اِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) شکسته . بشکسته . مکسور. مکسّر : دست اشکسته برآرد در دعاسوی اشکسته برد قفل جدا. مولوی .جبر چبود بستن اشک