اشک ریز

اشک ریز

فرهنگ فارسی عمید

(صفت فاعلی) 'aškriz ویژگی چشمی که همواره اشک بریزد؛ کسی که گریه کند و اشک بریزد؛ اشک‌بار؛ گریان.

اشک آور

فرهنگ فارسی عمید

(صفت فاعلی) 'ašk[']āvar آنچه باعث گریه یا ریزش اشک می‌شود: گاز اشک‌آور.

اشک بار

فرهنگ فارسی عمید

(صفت فاعلی) 'aškbār ۱. اشک‌ریز؛ گریان.۲. ویژگی چشم که همواره اشک می‌ریزد.۳. کسی که پی‌درپی گریه می‌کند.

اشک باران

فرهنگ فارسی عمید

(صفت فاعلی) 'aškbārān اشک‌بار؛ اشک‌ریز: ◻︎ در میان آب و آتش هم چنان سرگرم توست / این دل زار نزار اشک بارانم چو شمع (حافظ: ۵۹۴).

اشک باری

فرهنگ فارسی عمید

(حاصل مصدر) 'aškbāri اشک باریدن؛ اشک ریختن؛ گریستن.

اشک فشان

فرهنگ فارسی عمید

(صفت فاعلی) 'aškfešān اشک‌بار؛ اشک‌ریز.

dripping

اشک کباب

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[علوم و فنّاوری غذا] چربی فراوری‌نشده‌ای که در هنگام طبخ غذا از بافت‌های پرچربی یا استخوان‌های گوسفند یا گاو و نیز در هنگام کباب کردن از گوشت خارج میشود

اشک آتشناک

لغت‌نامه دهخدا

اشک آتشناک . [ اَ ک ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشک گرم . (آنندراج ). اشک آتشین .اشک جگرسوز. رجوع به اشک آتشین و اشک جگرسوز شود.

اشک آتشین

لغت‌نامه دهخدا

اشک آتشین . [ اَ ک ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشک گرم . (آنندراج ). و رجوع به اشک جگرسوز و اشک آتشناک شود.

اشک آل

لغت‌نامه دهخدا

اشک آل . [ اَ ک ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشک سرخ . (آنندراج ).

اشک افسوس

لغت‌نامه دهخدا

اشک افسوس . [ اَ ک ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اشک غم . اشک تحسر. اشک حسرت . رجوع به اشک حسرت و آنندراج شود.

اشک افشاندن

لغت‌نامه دهخدا

اشک افشاندن . [ اَ اَ دَ ] (مص مرکب ) اشک ریختن . اشک فشاندن . اشک باریدن . رجوع به مصادر فوق شود.

اشک باریدن

لغت‌نامه دهخدا

اشک باریدن . [ اَ دَ ] (مص مرکب ) بسیار گریستن . اشک ریختن . اشک چکیدن . اشک افشاندن : ناامیدی بردهد اشکی که می باریم مارزق قارون میشود تخمی که می کاریم ما.صائب (از آنندراج ).عَبرَة. (منتهی الارب ). هتون . (تاج المصادر بیهقی ). استعبار. (منتهی الارب ...

اشک پشیمانی

لغت‌نامه دهخدا

اشک پشیمانی . [ اَ ک ِ پ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اشک ندامت : روز محشر را کند شب نامه ٔ ناشسته اش هرکه دست از دامن اشک پشیمانی کشید. صائب (از آنندراج ).و رجوع به اشک ندامت شود.