لغتنامه دهخدا
اصرام . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ صَرْم ، معرب چرم . (تاج العروس ). رجوع به صرم شود. || ج ِ صِرْم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ صِرْم ، بمعنی ضرب و جماعتی از مردم که بسیار نباشند و بگفتار صاحب صحاح بمعنی خانه های مجتمعی از مردم یا بقول دیگران بمعنی جماعتی که با شتران خود به نا