لغتنامه دهخدا
اطعمه . [ اَ ع ِ م َ ] (ع اِ) ج ِ طعام ،خوردنی و گندم . (آنندراج ). ج ِ طعام . (غیاث ) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (دهار). ج ، اطعمات . طعامها و خورشها. (ناظم الاطباء). رجوع به طعام و اطعمات شود.- اطعمه و اشربه ؛ مأکولات و مشروبات . (ناظم الاطب