لغتنامه دهخدا
اطیر. [ اَ ] (ع اِ) گناه یا ذنب و در مثل آمده است : اخذنی باطیر غیری . (از متن اللغة) (از ناظم الاطباء) (از مهذب الاسماء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). مسکین دارمی گوید: ابصرتنی باطیر الرجال و کلفتنی ما یقول البشر. (از تاج العروس ). || کلام و شر که از دور آید . (از متن اللغة)