اظانینلغتنامه دهخدااظانین . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ ظَن ّ، برخلاف قیاس . ظنون . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). ج ِ ظَن ّ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ظن و ظنون شود.
يَحْزُنُنِيفرهنگ واژگان قرآنمرا سخت اندوهگين مي کند(حزن:اندوهي که بر دل سنگيني کند ، از امري واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود)
ظنلغتنامه دهخداظن . [ ظَن ن ] (ع مص ، اِمص ) پنداشت . گمان . ارتیاب . یعنی طرف راجح از دو طرف اعتقاد غیرجازم . (منتهی الارب ). حدس . || گمان بردن . || به درستی دانستن . دانستن . اعتقاد محکم . قوله تعالی : ظن داود (قرآن 24/38)؛ أی عل